Στο βιβλίο περιγράφεται με λόγο ουσιαστικό «Η Μάχη της Πίνδου» και «Η Εποποιία του Υψώματος 731». Οι δυο αυτές μάχες πρόκριναν την Νίκη της Ελλάδας. Την πρώτη την σχεδίασαν και την διηύθυναν οι διοικήσεις του Δευτέρου Σώματος Λάρισας και της 8ης Μεραρχίας Ιωαννίνων. Στη μάχη αυτή οι δυνάμεις της μεραρχίας αμύνονταν σκληρά στο Καλπάκι και δεν επέτρεψαν τον Ιταλικό Στρατό να προχωρήσει, ενώ το Σώμα Στρατού ανέβασε στην Πίνδο και μάχονταν επιθετικά σε υψόμετρα 1.000 - 1.200μ. ως πεζικό το ιππικό της Ταξιαρχίας Λάρισας. Αυτό ανέτρεψε στην Βωβούσα Μετσόβου την Ιταλική Μεραρχία «Τζούλια», την αποδεκάτισε και την έδιωξε έξω από τα σύνορα. Άγγλος αξιωματικός έγραψε ότι εκεί μάχονταν στρατός και λαός, ενώ οι γυναίκες μετέφεραν πυρομαχικά στη μάχη της Βόρειας Πίνδου. Φωτογραφίες και συνεντεύξεις των γυναικών δημοσιεύονται στο βιβλίο.
Η Νίκη της Πίνδου αποτελεί ορόσημο στο δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από την έναρξη του πολέμου αυτού το 1939 μέχρι τον Νοέμβριο του 1940 οι σύμμαχοι δοκίμαζαν ήττες, ενώ ο Χίτλερ κατείχε όλη την Ευρώπη από τα σύνορα της τότε Σοβιετικής Ένωσης μέχρι την Δυτική Γαλλία. Την Νίκη της Πίνδου την πανηγύριζε μαζί με τους Έλληνες όλη η ανθρωπότητα, γιατί είδε σε αυτήν ότι τα οί και τραυματίες της 1 ης Μεραρχίας. Τις ιταλικές τις αναφέρει σε απόρρητη έκθεση του ο αρχιστράτηγος Καβαλιέρο σε 11.800 νεκρομηχανοκίνητα του φασισμού δεν είναι ανίκητα. Την μάχη για την απόκρουση της Εαρινής Επίθεσης του Μουσολίνι τον Μάρτιο 1941 κατά του Υψώματος 731 την σχεδίασε και την διηύθυνε η διοίκηση του Β. Σώματος Στρατού. Για να το καταλάβει ο Ιταλικός Στρατός διέθεσε τις τέσσερις μεραρχίας του Μπάρι, Πινερόλο, Πούίε και Σιένα με 200 πυροβόλα και 100 αεροπλάνα.
Το Ύψωμα το υπεράσπιζε η 1η Μεραρχία Λάρισας με 170 πυροβόλα και ουδέν αεροπλάνο. Η νίκη εκεί κατακτήθηκε με την άριστη συνεργασία του πεζικού και των 170 πυροβόλων. Επί πέντε μέρες το Ύψωμα 731 υπεράσπιζε τάγμα του 5ου Συντάγματος Τρικάλων, που αποδεκάτισε το πεζικό δυο ιταλικών μεραρχιών. Τις υπόλοιπες εννιά μέρες το υπεράσπιζε τάγμα του 19ου Συντάγματος Σερρών, που αποδεκάτισε το πεζικό άλλων δυο ιταλικών μεραρχιών. Η απόκρουση στο 731 γίνονταν με τον φραγμό του πυροβολικού, τα διασταυρούμενα πυρά πολυβόλων και με την αντεπίθεση εφ’ όπλου λόγχη του πεζικού. Κατά του Μπούμπεσι επιτέθηκαν άλλες ιταλικές δυνάμεις για να το πάρουν και να κατηφορίσουν να καταλάβουν το Χάνι Μπαλαμπάν, βασικό κέντρο εφοδιασμού. Το Μπούμπεσι το υπεράσπισε το 28° Σύνταγμα Φλώρινας με στρατευμένους Μακεδόνες που δεν άφησαν τους Ιταλούς να πλησιάσουν περισσότερο από 100μ.
Οι ελληνικές απώλειες κατά το ΓΕΣ ήταν 2.681 νεκρύς που αναλογούν σε 30-35 χιλιάδες τραυματίες. Ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε στην Αλβανία με τα όπλα που προμήθευσε ο Πάγκαλος το 1926 και έφεραν την επιγραφή «Ελληνική Δημοκρατία», που είχε ανακηρύξει το 1925 ο Αλ. Παπαναστασίου.
Στην Αθήνα το 1940-41 υπήρχε το «Βασίλειον της Ελλάδος», αλλά στις μάχες παρούσα ήταν η Ελληνική Δημοκρατία. Κυριότεροι συντελεστές της Ελληνικής Νίκης είναι το έξυπνα σχέδια επιχειρήσεων και το επιθετικό πνεύμα των Ελλήνων αξιωματικών, ο μέχρις αυταπάρνησης ηρωισμός των στρατευμένων νέων της Ελλάδας, οι ανώτερες πατριωτικές και ηθικές αξίες με τις οποίες διαπνέονταν η ελληνική κοινωνία πριν από τον πόλεμο. Στο βιβλίο δημοσιεύονται φωτογραφίες Ελλήνων πρωταγωνιστών στις επιχειρήσεις καθώς και Ιταλών άγνωστων φωτογράφων, των οποίων τις φωτογραφίες απαγόρευσε τότε η ιταλική λογοκρισία να δημοσιευτούν όπως του Μουσολίνι κλπ. και δημοσιεύονται πρώτη φορά τώρα διεθνώς στο παρόν βιβλίο (εκδόσεις «Έψιλον», Aθήνα 2009, σελ. 88.)